گرچه با مهر نگاه تو زمین گیر شدم         /  شادمانم که به زندان تو زنجیر شدم

مجلس بزم و می وکام بگو پا گیرد           /  من به میخانه ی چشمان تو پاگیر شدم

غصه ات میشکند  بغض گلوگاه مرا           /  با ترک های دلم ماندم وتکثیر شدم

دل گرفتار تو و قافیه را باخته ام               /همچو شعری که درین قافیه تقدیر شدم

ساعت عمر عجب میل دویدن دارد            / غافل از اینکه من از ثانیه ها سیر شدم

آخرین جمله ی خود را به قفس خواهم گفت / بی سبب نیست که من جز اساطیر شدم

از نقدهای شما به شعرم بسیار خوشحال میشم