سروده شده در سفر مشهد 20 بهمن 1391  

از خواب نفس    پر زده بیدار  میشویم

با کفتر سپید غزل یار  میشویم

هنگام پرکشیدن  سمت  قرارمان

در دام گنبد تو گرفتار میشویم

جان  مست  رقص    پرچم سبز مناره ها

ما با شراب نام تو هشیار میشویم

ما از فراق پنجره فولاد چشمتان

باهر بهانه سوی تو بیمار میشویم

در کنج صحن خشک دل خود نشسته ایم

با یک قدم رضای  تو گلزار میشویم

شمس  مدار عاشقی آسمان ما

پروانه ایم وگرد تو پرگار میشویم

ما را اگر غلامی دربارتان نبود

در کاروان عشق تو بیکار میشویم

یا روضة الریاض    دلم  مأمن  الرضا

ما با رضا رضای  تو دلدار میشویم...