سروده شده در بهار 1392

غرق خیال واهی دنیا نمی شدم        /    وقتی که با صدای تو پیدا نمی شدم 

آن لجظه ای که از تو نگاهم خریده شد  /   کاش از نم نگاه تو بینا نمی شدم

دراین مسیر بسته ی همواره پیچ و خم  /    با چشم بسته پای تو همپا نمی شدم

وقتی صدای تیشه ی فرهاد مرده است /   مجنون هر بهانه ی لیلی نمی شدم

شاید اسیر باده نمی شد لبم اگر        /   با اشک سرد فاصله تنها نمی شدم 

آنجا اگر مسیر سکوتم نمی شکست    /  دیگر به کوه و دامنه شیدا نمی شدم

مانند تکه های حروف مقطعی            /  کاش از أزل برای تو معنا نمی شدم