سروده شده در شب 5 صفر شب شهادت حضرت رقیه(س)

گویا که بر خیال دلم شد عنایتی           /بادستهای کوچک  زیبای قیمتی
قصه زسرگذشت شب تار کودکیست  / با گوشهای پاره ای با رنگ صورتی
انگار واژه های دلم روضه خوان شدند /  برپا شده بدفتر شعرم قیامتی
 ذهنم به صدسوال پیاپی هلاک شد    / آخر چرا کبودی ویا نیم قامتی ؟
یک مصرع دگر به سوالم اضافه شد    /با درد پای آبله، خانوم راحتی؟
خواهش بگو جواب سوال مرا ولی      /حرفی ازآن خرابه نزن نیست رغبتی
بانام یا حسین به پیکار رفته ای            /  تو اسوه ی تمام وکمال شهادتی
از عطر دلربای سرش جان سپردی و   / برلطمه های امشب من هم تو آیتی
بانوی  من رقیه  نیلی  فاطمی             / این  سیلی غریب تو دارد حکایتی...