چه غریبانه قرب تورا از دست داده ام  و

چه ملتمسانه هوای لحظه ای حضور تو را دارم

که  توشه ات را به دوش کشیده ای و صدای گامهای رحیلت به گوش می آید ...

هوا ابری و بارانیست و چشمانم بهاری تر از آن

به یاد  اغوش سحرگاهانت اشک میریزم و سکوت میکنم

که عید من,

یک ماه میهمانی تو بود

وتمام دلخوشیم اینست که در وداع تو همکلام سیدالساجدین باشم

(((السلام علیک یا شهرالله الاکبر و یا عید اولیائه)))

که عیدی به زیبایی تو ندیده ام السلام علیک  ای رمضان